علائم ریزش موی سکه ای
اگر شما دچار آلوپسی ناحیه ای شوید، ممکن است یک یا تعداد بیشتری از موارد زیر را داشته باشید:
# ریزش موی تکه تکه
این مشکل اغلب با ایجاد یک یا تعداد بیشتری تکه های ریزش مو به اندازه ی سکه، گرد، صاف و عریان که قبلا مو داشته است شروع میشود. ممکن است شما در ابتدا مشکل را زمانی متوجه شوید که توده های موی خود را روی بالش یا هنگام حمام کردن مشاهده کنید.
ریزش مو در بیشتر موارد روی سر اتفاق می افتد. اما میتواند ابروها، مژه ها، ریش –هر جایی که مو رشد میکند نیز شامل شود. اندازه ی تکه های ریزش مو متفاوت هستند.
# نازک شدن انتهای مو ها
اغلب، تعداد کمی موی کوتاه داخل یا اطراف نقاط عریان ظاهر میشوند. این موها در انتهای خود نازک میشوند، مانند یک علامت تعجب!
# ریزش مو گسترده
با گذشت زمان، بعضی از بیماران طاس میشوند. همچنین بعضی ها تمام موهای بدنشان را از دست می دهند. این مورد شایع نیست. همچنین ریزش موی پشت سر نیز شایع نمی باشد.
# تغییرات در ناخن ها
ناخن ها میتوانند فرورفتگی، نقطه های سفید و زبری داشته باشند. آلوپسی ناحیه ای همچنین میتواند ناخن های دست و پا را نیز تحت تاثیر قرار دهد. ناخن ها میتوانند فرورفتگی های بسیار کوچکی داشته باشند (پیتنگ). همچنین میتوانند نقطه ها یا خطوط سفید، زبری و از دست دادن درخشندگی داشته باشند یا نازک و شکننده شوند. ندرتا شکل ناخن ها تغییر میکند و ناخن ها می افتند.
بعضی اوقات تغییرات ناخن اولین علامت آلوپسی ناحیه ای است.
چه کسی به ریزش موی سکه ای مبتلا میشود؟
افراد در تمام رده های سنی میتوانند به این نوع ریزش مو دچار شوند. این مشکل اغلب در سنین کودکی شروع میشود. بعضی افرادی که ریزش موی سکه ای دارند، در خانواده شان نیز کسی این بیماری را دارد.
علل ایجاد آلوپسی سکه ای
آلوپسی ناحیه ای یک بیماری خودایمنی است. خودایمنی یعنی که دستگاه ایمنی به خود بدن حمله کند. زمانی که ریزش موی سکه ای ایجاد میشود، دستگاه ایمنی به فولیکول های موی خود فرد حمله کرده است. زمینه ی ژنتیکی فرد، و ترکیب آن با سایر عوامل، این نوع ریزش مو را باعث میشوند.
افرادی که ریزش موی سکه ای دارند، در معرض خطر بیشتری برای موارد زیر هستند:
- سایر بیماری های خودایمنی مانند بیماری های تیروئید یا ویتیلیگو (ظهور تکه های روشن در پوست)
- آسم و آلرژی، به صورت عمده درماتیت آتوپیک (که به صورت متداول به آن اگزما گفته میشود) و تب یونجه (آلرژی بینی)
- داشتن بستگانی که آسم، آلرژی یا یک بیماری خودایمن مانند دیابت نوع 1 داشته باشند.
تشخیص آلوپسی منطقه ای یا سکه ای
بعضی اوقات متخصص پوست با دیدن ریزش مو میتواند آلوپسی ناحیه ای را تشخیص دهد.
اگر تکه های ریزش مو گسترش یابند، ممکن است پزشک چند عدد از موهای شما را بردارد. این موها زیر میکروسکوپ بررسی خواهند شد.
بعضی اوقات پزشک برای تایید بیماری آلوپسی ناحیه ای از پوست شما نمونه برداری خواهد کرد. برای انجام نمونه برداری از پوست، متخصص پوست تکه ی کوچکی از پوست شما برمی دارد، سپس میتواند آن را زیر میکروسکوپ بررسی کند.
اگر پزشک گمان کند که ممکن است بیمار، یک بیماری خودایمنی دیگری داشته باشد، ممکن است انجام آزمایش خون لازم باشد.
درمان ریزش موی سکه ای
برای آلوپسی ناحیه ای درمانی وجود ندارد. اغلب موها دوباره خود به خود رشد میکنند. درمان میتواند به رشد سریع تر موها کمک کند. متخصص پوست ممکن یک یا تعدا بیشتری از موارد زیر را برای کمک به رشد مجدد موهای شما تجویز کند:
1) کورتیکواستروئید
این دارو سیستم ایمنی را سرکوب میکند. این دارو میتواند به صورت تزریقی مصرف شود و متخصص پوست دارو را درون مناطق دچار ریزش مو تزریق میکند. بعضی اوقات به بیمار داروی موضعی (برای مالیدن روی پوست) داده میشود. این ممکن است به صورت کرم، لوسیون یا پماد باشد. بیمار دارو را روی نقاط طاس می مالد. با شیوع کمتر، بیمار قرص کورتیکواستروئید مصرف میکند.
برای بزرگسالانی که ریزش موی سکه ای دارند، اغلب تزریق اولین تلاش درمانی است. بیماران هر 3 تا 6 هفته داروی تزریقی را دریافت میکنند. موها تقریبا 4 هفته بعد از آخرین تزریق شروع به رشد میکنند. بعضی مدت بیشتری طول خواهد کشید.
کورتیکواستروئید موضعی، تاثیر کمتری از تزریقی دارد. معمولا این روش بهترین درمان برای کودکان است. قرص های کورتیکواستروئید میتوانند عوارض جانبی شدیدی داشته باشند. به همین دلیل معمولا متخصص های پوست آن ها را تجویز نمی کنند. قرص ممکن است برای بیمارانی که نقاط طاسی بسیاری زیادی دارند درمان انتخابی باشد.
2) ماینوکسیدیل برای ریزش مو
یک داروی رشد مجدد مو، ماینوکسیدیل 5 درصد، ممکن است به بعضی از بیماران برای رشد مجدد موها کمک کند. هم کودکان و هم بزرگسالان میتوانند از این دارو استفاده کنند. بیماران آن را دو بار در روز روی پوست سر، ابروها یا ریش خود می مالند. موهای جدید ممکن است حدود 3 ماه دیگر شروع به رشد کنند. اغلب بیماران این دارو را کنار دیگر درمان ها استفاده میکنند.
3) آنترالین (دیترانول)
این دارو عملکرد سیستم ایمنی در پوست را تغییر می دهد. بیمار یک ماده ی قیر مانند را روی پوست خود می مالد و 20 تا 60 دقیقه آن را باقی می گذارد. ممکن است متخصص پوست به این درمان، درمان کوتاه تماس بگوید. بعد از 20 تا 60 دقیقه، برای جلوگیری از تحریک پوست آنترالین شسته خواهد شد.
4)دیفن سیپرومین (DPCP)
این دارو روی پوست طاس شده مالیده میشود. این دارو یک واکنش حساسیتی کوچک ایجاد میکند. وقتی واکنش اتفاق افتاد، بیمار دچار قرمزی، تورم و خارش میشود. متخصص های پوست باور دارند این واکنش حساسیتی سیستم ایمنی را گمراه میکند، و باعث فرستادن گلبول های سفید به سطح پوست میشود. این موضوع با التهاب مبارزه میکند. همچنین این موضوع از به خواب رفتن فولیکول های مو و در نتیجه ریزش آن ها جلوگیری میکند.
با استفاده از این دارو، 3 ماه طول می کشد تا موها دوباره شروع به رشد کنند.
5) درمان های دیگر
اغلب بیماران بیش از یک درمان همزمان دریافت میکنند. ترکیب دو یا تعداد بیشتری درمان اغلب موفقیت را تسریع میکند.
در مورد عوارض احتمالی از متخصص پوست خود بپرسید (مشکلات سلامتی که ممکن است دراثر دارو ایجاد شود). اگر شما دچار واکنش شدید به یک دارو شدید، بی درنگ با پزشک خود تماس بگیرید.
پژوهشگران درحال کار رویی پیشرفت درمان آلوپسی ناحیه ای هستند. آن ها داروهای دیگری کشف کرده اند که روی سیستم ایمنی افراد عمل میکند. همچنین آن ها روی درمان با لیزر و دیگر درمان های بر پایه ی نور کار میکنند.
درمان های خانگی
درمان های سنتی برای آلوپسی خیلی محدود هستند، پژوهش هایی که از درمان های طبیعی حمایت میکنند کم تعداد هستند.
بعضی افراد هستند که توصیه میکنند پیاز، سیر، چای سبز سرد، روغن بادام، روغن رزماری، عسل یا شیر ی نارگیل را روی پوست سر مالیده شود. با این حال که هیچ کدام از این ها به نظر آسیب زننده نمی رسند، تاثیر آن ها نیز در پژوهش ها تایید نشده است.
بعضی افراد به درمان جایگزینی مثل طب سوزنی یا ماساژ درمانی رو می آورند، گرچه اگر شواهدی برای تاثیرات درمانی آن ها وجود داشته باشد، مقدار کمی است.
نتیجه گیری
زمانی که شخص دچار آلوپسی ناحیه ای میشود، زمانی که بدن او به حالت درست بازگردد موهایش دوباره شروع به رشد میکنند. بعضی اوقات این موضوع بدون درمان اتفاق می افتد. حتی با درمان، ممکن است ریزش موهای جدید اتفاق افتد. همه چیز به واکنش سیستم ایمنی بستگی دارد.
در زیر به اتفاقاتی که ممکن است ایجاد شوند میپردازیم:
رشد مجدد موها
این احتمال وجود دارد که رشد موها حتی بدون درمان بازگردد. گرچه ممکن است دوباره دچار ریزش شوند. بیشتر بیماران قبل از رفع کامل بیماری، موهای خود را بیشتر از یک بار از دست می دهند. حتی کسانی که تمام موهای سر و بدن خود را از دست دادند، میتواند رشد مجدد موهایش را تجربه کند. زمانی که ریزش موی گسترده (بسیاری از موهای روی سر و یا بدن)، شانس زیادی برای عدم رشد مجدد موها وجود دارد.
زمانی که موها دوباره رشد میکنند، ممکن است سفید یا همانند ابتدا باشند. اغلب همان رنگ و حالت ابتدایی موها کمی دیرتر باز می گردد.
چه مدتی طول می کشد
متفاوت است. برای بعضی افراد، بیماری هیچ وقت باز نمی گردد. بقیه ی افراد برای سال های طولانی دچار ریزش و رشد مجدد موها میشوند. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که چه زمانی موها می ریزند یا دوباره رشد میکنند. این عدم کنترل، بیماری را خسته کننده میکند.
عوارض احساسی
جنبه های احساسی زندگی با موی ریخته شده میتواند سنگین باشد. دنیای ما احترام زیادی برای مو به عنوان نشانه ای از جوانی و سالم بدون قائل است. خبر خوب این است که ریزش موی سکه ای روی سلامت کلی بدن تاثیری نمی گذارد. آلوپسی نباید شما را از رسیدن به اهداف و روهایتان دور کند. نباید به آن اجازه دهید که شما را از فعالیت مناسب در مدرسه، ورزش یا شغلتان باز دارد.
منبع:پوست پدیا
پزشکی 